Δύο συνθέτες, τέσσερις συμφωνίες, τέσσερις συναυλίες
Johannes Brahms, Robert Schumann

Ο μαέστρος θρύλος και το ιστορικό ορχηστρικό σύνολο
σε έναν πρωτότυπο μουσικό άθλο στο Μέγαρο!

Τετάρτη 27, Παρασκευή 29, Σάββατο 30 και Κυριακή 31 Οκτωβρίου | 20:30 | Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης

Χορηγός

Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία
Πολιτιστικού και Κοινωφελούς Έργου ΑΙΓΕΑΣ

Διεθνές ενδιαφέρον για τις συναυλίες της Staatskapelle στο Μέγαρο
Oι εμφανίσεις της Berlin Staatskapelle [Μπερλίν Στάατσκαπελλε] υπό τον Daniel Barenboim [Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ] στο Μέγαρο σηματοδοτούν την έναρξη της ευρωπαϊκής περιοδείας τους 2021-2022 (Μαδρίτη, Παρίσι, Μιλάνο, Ζυρίχη, Βιέννη, Αμβούργο, Μόναχο, Κολωνία, Φρανκφούρτη), η οποία αποτελεί σημαντικό γεγονός για τη διεθνή μουσική σκηνή. Στην πρεμιέρα τους στην Αθήνα, τους πλαισιώνουν ευρωπαίοι δημοσιογράφοι καθώς και ο φωτογράφος και η videographer της Ορχήστρας που θα καταγράφουν στιγμές από τις πρόβες και τις συναυλίες. To υλικό από το Μέγαρο θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια για την προώθηση της ευρωπαϊκής περιοδείας της Staatskapelle στα διεθνή ΜΜΕ αλλά και στα social media, κάνοντας τους φίλους του συνόλου να νιώσουν ότι συμμετέχουν οι ίδιοι στη διαδικασία της προετοιμασίας, σαν να έμπαιναν στα παρασκήνια και στους χώρους δοκιμών μαζί με τον μαέστρο, τους μουσικούς και τους τεχνικούς.  

Ο Daniel Barenboim…
… είναι μια από τις πιο επιδραστικές μορφές της διεθνούς μουσικής σκηνής. Πολυβραβευμένος μαέστρος, πιανίστας, παιδαγωγός και συγγραφέας, εμφανίζεται εδώ και πολλές δεκαετίες στα μεγαλύτερα συμφωνικά κέντρα του κόσμου και ταξιδεύει σε όλη την υφήλιο για να προωθήσει πρωτοποριακά πρότζεκτ για την ειρήνη, την τέχνη και τη στήριξη νέων καλλιτεχνών. Η ζωή του Daniel Barenboim είναι σχεδόν μυθική: έκανε το ντεμπούτο του ως σολίστ στα 10 του χρόνια στη Βιέννη και τη Ρώμη, στα 12 γνώρισε τον θρυλικό αρχιμουσικό Wilhem Furtwängler [Βίλχεμ Φούρτβαινγκλερ], ο οποίος τον είχε χαρακτηρίσει «αληθινό φαινόμενο», στα 13 άρχισε να ηχογραφεί για μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες συμπράττοντας με εμβληματικούς μαέστρους όπως οι Klemperer [Κλέμπερερ] και Barbirolli [Μπαρμπιρόλλι], στα 17 έπαιξε για πρώτη φορά ως πιανίστας στη Νέα Υόρκη υπό τον σπουδαίο Leopold Stokowski [Λέοπολντ Στοκόφσκι]. Έχει συνεργαστεί με κορυφαία ορχηστρικά σύνολα και λυρικά θέατρα της εποχής μας είτε ως μαέστρος είτε ως καλλιτεχνικός ή μουσικός διευθυντής, προβάλλοντας όχι μόνο το κλασικό συμφωνικό και οπερατικό ρεπερτόριο, αλλά και το μοντέρνο και το σύγχρονο, μέσω συναυλιών, παραστάσεων αλλά και βραβευμένων ηχογραφήσεων και μαγνητοσκοπήσεων.

O Daniel Barenboim έρχεται στο Μέγαρο για να παρουσιάσει στο ελληνικό κοινό έναν μουσικό άθλο: σε τέσσερις βραδιές θα ερμηνεύσει και τις τέσσερις συμφωνίες δύο εμβληματικών συνθετών του Ρομαντισμού, του Johannes Brahms και του Robert Schumann. Την Τετάρτη 27, την Παρασκευή 29, το Σάββατο 30 και την Κυριακή 31 Οκτωβρίου στις 8:30 μ.μ., στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης θα διευθύνει την ιστορική γερμανική ορχήστρα Berlin Staatskapelle, με την οποία έχει συνδέσει την καλλιτεχνική του πορεία από το 2000, οπότε διορίστηκε βασικός αρχιμουσικός της εφ’ όρου ζωής. Μαζί, έχουν παρουσιάσει ευρείας κλίμακας μουσικούς κύκλους τόσο στο Βερολίνο όσο και σε περιοδείες, οι οποίοι περιλαμβάνουν 10 όπερες του Wagner [Βάγκνερ], όλες τις συμφωνίες των Beethoven [Μπετόβεν], Schumann [Σούμαν], Schubert [Σούμπερτ] και Bruckner [Μπρούκνερ], το συμφωνικό έργο και τα ορχηστρικά τραγούδια του Mahler, όπερες και συνθέσεις για ορχήστρα των Berg [Μπεργκ], Schönberg [Σαίνμπεργκ] και Debussy [Ντεμπυσσύ], αλλά και παγκόσμιες πρεμιέρες σύγχρονων δημιουργιών. Από κοινού έχουν ηχογραφήσει πολλούς ψηφιακούς δίσκους με όπερες, συμφωνίες και κοντσέρτα για πιάνο της ρομαντικής εποχής και του 20ού αιώνα.

Το πρόγραμμα ανά ημέρα
Σε κάθε συναυλία παρουσιάζεται από μία συμφωνία του κάθε συνθέτη. Συγκεκριμένα:

Τετάρτη 27.10
Robert Schumann: Συμφωνία αρ. 1 σε σι ύφεση μείζονα, έργο 38, «της Άνοιξης» (30΄)
Johannes Brahms: Συμφωνία αρ. 1 σε ντο ελάσσονα, έργο 68 (48΄)
 
Παρασκευή 29.10
Robert Schumann: Συμφωνία αρ. 2 σε ντο μείζονα, έργο 61 (40΄)
Johannes Brahms: Συμφωνία αρ. 2 σε ρε μείζονα, έργο 73 (40΄)
 
Σάββατο 30.10
Robert Schumann: Συμφωνία αρ. 3 σε μι ύφεση μείζονα, έργο 97, «του Ρήνου» (35΄)
Johannes Brahms: Συμφωνία αρ. 3 σε φα μείζονα, έργο 90 (33΄)

Κυριακή 31.10
Robert Schumann: Συμφωνία αρ. 4 σε ρε ελάσσονα, έργο 120 (32΄)
Johannes Brahms: Συμφωνία αρ. 4 σε μι ελάσσονα, έργο 98 (42΄)

Μέσα από το αυτό συναυλιακό τετράπτυχο που παρουσιάζουν στην Αθήνα, ο Daniel Barenboim και η Berlin Staatskapelle τιμούν με τον δικό τους μουσικό τρόπο όχι μόνο τον Brahms και τον Schumann, αλλά και μια σημαντική επέτειο για το Μέγαρο, τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ίδρυσή του.

Οι εμφανίσεις του φημισμένου ευρωπαϊκού συνόλου πραγματοποιούνται με τη χορηγία της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας Πολιτιστικού και Κοινωφελούς Έργου ΑΙΓΕΑΣ.

Δύο συνθέτες, τέσσερις συμφωνίες, τέσσερις συναυλίες
Robert Schumann
Η δεκαετία 1841-1851 υπήρξε η πιο παραγωγική, από συνθετικής άποψης, για τον Robert Schumann (1810-1856), o οποίος άσκησε μεγάλη επιρροή σε πολλούς μεταγενέστερους ομότεχνούς του. Τη συγκεκριμένη περίοδο αφοσιώθηκε στη σύνθεση τραγουδιών, μουσικής δωματίου και ορχηστρικών έργων, τα οποία, επί της ουσίας, αποτελούν τη μετεξέλιξη της πιανιστικής δουλειάς του και αφομοιώνουν στοιχεία της μπετοβενικής παρακαταθήκης.
Η Πρώτη Συμφωνία «της Άνοιξης» (1841), που ο Schumann συνέθεσε πάνω στο «Ποίημα της άνοιξης» του Adolph Böttger [Άντολφ Μπαίτγκερ], με την ενθάρρυνση και προτροπή της συζύγου του Κλάρας, πρωτοπαρουσιάστηκε στη Λειψία με τον Felix Mendelssohn [Φέλιξ Μέντελσον] στο πόντιουμ, αλλά δεν έτυχε της ενθουσιώδους υποδοχής που ανέμενε ο δημιουργός της.
Η Συμφωνία αρ. 2 εκδόθηκε έξι χρόνια μετά και είναι αφιερωμένη στον Όσκαρ Α΄, βασιλιά της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Ο συνθέτης τελείωσε τα πρώτα προσχέδια στα 1845, αλλά δυσκολεύτηκε με την ενορχήστρωσή της, λόγω της ψυχικής του αστάθειας και της κακής του υγείας που ωστόσο δεν υπονόμευσαν το ύφος της, το οποίο διαπνέεται από φανερή αισιοδοξία και βαθύ λυρισμό. Η πρεμιέρα της δόθηκε στα 1845 από την Gewandhaus [Γκεβάντχαους] της Λειψίας, με μαέστρο τον Mendelssohn. Απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα κατά τον 20ό αιώνα, οπότε και αναγνωρίστηκαν η ασυνήθιστη δομή της και η αξία του Robert Schumman ως συμφωνιστή.
Η Τρίτη Συμφωνία «του Ρήνου» γράφτηκε στα 1850, ύστερα από ένα ήρεμο και ευχάριστο ταξίδι του συνθέτη με τη σύζυγό του στη Ρηνανία, η ατμόσφαιρα του οποίου αναβιώνει μέσα από τη μουσική του έργου. Παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση το 1851 στο Ντίσελντορφ, με τον συνθέτη στη διεύθυνση ορχήστρας, αλλά έγινε δεκτή με ανάμικτα συναισθήματα από το ακροατήριο και τους κριτικούς.
Ο Schumann επεξεργάστηκε την πρώτη εκδοχή της Συμφωνίας αρ. 4 στα 1841, αλλά, εξαιτίας της μέτριας απήχησής της, προχώρησε σε εκτενείς αλλαγές για να καταλήξει δέκα χρόνια αργότερα στην τελική εκδοτική μορφή της παρτιτούρας που γνωρίζουμε σήμερα. Στην πρεμιέρα, τον Δεκέμβριο του 1851, την ερμήνευσε και πάλι η Oρχήστρα Gewandhaus της Λειψίας, αλλά την παράσταση τελικά έκλεψε ο Franz Liszt [Φραντς Λιστ], ο οποίος είχε δεχτεί να εμφανιστεί μαζί με την Clara Vick [Κλάρα Βικ] σε πιανιστικό ντουέτο. Το παράδοξο είναι ότι, αν και η ασυνήθιστη φόρμα του έργου μάλλον προκάλεσε σύγχυση στο κοινό, οι κριτικοί το αντιμετώπισαν μάλλον θετικά.

Johannes Brahms
Ο Johannes Brahms (1833-1897) ήταν 44 ετών, όταν ολοκλήρωσε την Πρώτη του Συμφωνία, την οποία είχε αρχίσει σε νεανική ηλικία (1854), αλλά εγκατέλειψε για μεγάλο χρονικό διάστημα υπό τη σκιά των επιρροών του συμφωνικού έργου του Beethoven και του Schumann. Αν και χρειάστηκαν πάνω από δύο δεκαετίες για να την τελειώσει (1876), η επιτυχία της ήταν εντυπωσιακή. Αρκετοί κριτικοί μάλιστα, διαπιστώνοντας τις συνάφειες της γραφής του Brahms με εκείνη του Beethoven, επονόμασαν τη Συμφωνία αρ. 1 «Δεκάτη»!
Aντιθέτως, η απολαυστική Συμφωνία αρ. 2 γράφτηκε πολύ πιο γρήγορα, το καλοκαίρι του 1877, στην Αυστρία. Έπειτα από λίγους μήνες παρουσιάστηκε στο ενθουσιώδες βιεννέζικο κοινό, το οποίο μαγεύτηκε από το ανάλαφρο και εύθυμο ύφος της.
Η «υπερβολικά διάσημη», κατά τον Brahms, Τρίτη Συμφωνία, είναι το μοναδικό έργο που συνέθεσε ο μεγάλος γερμανός μουσουργός το 1883. Και οι Βιεννέζοι την καταχειροκρότησαν, όταν την ερμήνευσε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς η Φιλαρμονική της αυστριακής πόλης. Σύντομα θα παιζόταν σε ολόκληρη την Ευρώπη και λίγο αργότερα θα ταξίδευε πέρα από τον Ατλαντικό για να κατακτήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο μαέστρος Hans Richter [Χανς Ρίχτερ] την αποκάλεσε «Ηρωική» λόγω της εύρωστης δομής της και του αισιόδοξου χαρακτήρα της που θυμίζει την ομώνυμη συμφωνία του Beethoven.
Δύο χρόνια μετά, πάντοτε στην Αυστρία, ο Johannes Brahms καταπιάνεται με τη σύνθεση της Συμφωνίας αρ. 4, η παρτιτούρα της οποίας λίγο έλειψε να γίνει στάχτη, όταν έπιασε φωτιά το σπίτι στο οποίο έμενε ο συνθέτης! Με το αυτό το ελεγειακό ορχηστρικό έργο, ο Brahms επιστρέφει στις κλασικιστικές φόρμες και αποδίδει τον δικό του φόρο τιμής στον Bach. Ο συνθέτης ανεβαίνει για πρώτη φορά στο πόντιουμ, στα 1885 στο Μάινινγκεν, για να τη διευθύνει ο ίδιος στην πρεμιέρα της. Περιέργως, όμως, μια άλλη πρεμιέρα της Τέταρτης θα αφήσει εποχή: η πρώτη της εκτέλεση στη Λειψία. Ένας πραγματικός θρίαμβος για τον Brahms που έκανε το κοινό να παραληρεί.

Τιμές εισιτηρίων για κάθε συναυλία
15 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι) ● 22 €
36 € ● 50 € ● 60 € ● 70 € ● 80 €

Πακέτο εισιτηρίων και για τις 4 συναυλίες: 20% έκπτωση

Θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
https://www.megaron.gr/metra-prolipsis-kata-tou-covid-19-sto-megaro-mousikis-athinon/

Eισιτήρια
210 72 82 333, megaron.gr
και σε όλα τα καταστήματα Public